Tussen de beschouwingen door leek het me eens fijn om op wat prettige nieuwsfeitjes te wijzen. Ik was gecharmeerd van het wetsvoorstel van het GroenLinks kamerlid Tofik Dibi om via media-educatie kinderen te wapenen tegen schoonheidsidealen en pornoficatie van de media. Hier kun je een interessant interview met hem zien. Het voorstel is mij vooral sympathiek omdat het niet streng moraliserend is, niet doorschiet in het verbieden van van alles en nog wat, maar juist het jonge individu wil wapenen tegen de complexiteiten en gevaren van de moderne wereld. Een opluchting vergeleken met het dreinende gemoraliseer van Dijsselbloem en de Christenunie.
De beste remedie tegen het doorgeschoten schoonheidsideaal is jongeren bewust te maken van de virtualiteit van dit schoonheidsideaal. De ontwikkeling die je dan ook ziet is dat schoonheid in de virtuele wereld steeds meer democratiseert. Zo las ik dit artikel in de Bright. Een journaliste heeft zich voor een VPRO programma laten fotograferen als flickr babe. Toegegeven, deze dame is al niet bepaald lelijk van zichzelf. Maar de foto’s zijn echt betoverend. Als dit de erotiek is van de toekomst, dan mag je er van mij billboards mee volhangen. Iedereen zijn eigen billboard wel te verstaan.
Tenslotte natuurlijk de historisch-culturele canon van Frits van Oostrom, die eindelijk verplicht wordt voor het onderwijs. Dat heeft minister Plasterk toch maar mooi voor elkaar gekregen. Wel grappig, gezien de pittige discussie die ik met hem per mail had na mijn artikel over de canon in Waterstof (ik stelde zijn onzalige idee over de ‘beta-canon’ op één lijn met de roep om meer Pim Fortuyn en Johan Cruijff in de canon). Al heeft de beste man zijn Christiaan Huijgens er wel in gekregen. George Bush haalt zijn vriendjes uit de gevangenis, onze ministers stoppen hun idolen in de canon, lijkt het wel.
Maar prachtig, dat die canon nu verplicht is. Een gemeenschappelijk cultureel referentiekader is werkelijk nodig in deze tijd van versnippering. Ook dat is een noodzakelijke vorm van media-educatie.
Dylan van Rijsbergen 
alleen jammer dat het een nationale canon is.. dat hebben we dus niet nodig in deze tijd zonder grenzen..