Bekrompenheid over paddo’s

Daar hebben we het weer. De zoveelste bekrompen discussie over drugs. Ditmaal over paddo’s. Een Franse toeriste springt zichzelf naar de verdoemenis en meteen is het land te klein. Kamerlid Fred Teeven denkt lekker te scoren met iets dat de gemiddelde burgertrut onbekend en eng voorkomt: een hallucinerend middel. Er wordt daarmee snel even genegeerd dat er in jaren van vrije verkrijgbaarheid nauwelijks slachtoffers zijn gevallen van deze drug. Het aantal mensen dat zich met teveel alcohol op voor de kop schiet of in de plomp loopt is veel groter. Maar nee hoor, paddo’s zijn vreemd en eng, dus we moeten ze als de wiedeweerga gaan verbieden. Zelfs in het hoofdredactioneel van het liberale nrc wordt gepleit voor het verbieden van het middel.

Kunnen drugs ook positieve gevolgen hebben? Voor het gemak wordt dat in de meeste publiciteit genegeerd. Maar hallucinerende middelen kunnen mensen tot interessante inzichten brengen. Er is daar een uitgebreide literatuur over, van Aldous Huxley’s Doors of perception tot recente inzichten in het onderzoek naar IbogaÏne en genezing van verslaving(!) Stel je voor dat we de auto in het openbaar zouden bediscussiëren en dat we het voor het gemak alleen maar zouden hebben over de negatieve effecten van zo’n karretje. Zouden we het dan niet snel moeten verbieden? Levensgevaarlijk zo’n apparaat. Voor hetzelfde geldt gaat er een minderjarige of iemand die psychotisch is in zitten. Heb je de poppen aan het dansen. Gevaarlijk voor zichzelf en de maatschappij!

Naar mijn mening zouden kamerleden als Fred Teeven heel wat op kunnen steken van een paddotrip of een ecstasy pilletje. Maar het is gewoonte in Nederland dat mensen met geen barst ervaring in het gebruik van zo’n middel hun moraliserende vingertje mogen heffen. Of er wordt alleen maar verwezen naar de slachtoffers, mensen die door hun afkomst en milieu niet sterk genoeg in hun schoenen staan om een psychotroop middel aan te kunnen en poseren als zielige verslaafden die voor het gemak alle schuld van hun ellendige situatie maar op het middel schuiven. Een vorm van fetisjisme. Marx sprak al over het fetisjisme van verbruiksgoederen. Hier hebben we het over het fetisjisme van roes- en genotsmiddelen.

Een maatschappij is beschaafd als zij haar burgers in staat kan stellen om met uiterste vrijheden om te gaan. Eén van die vrijheden heeft te maken met de inname van genotsmiddelen. Iedereen zou moeten kunnen genieten, maar met mate en op voorzichtige wijze. Het legaliseren van alle drugs is uiteindelijk een morele plicht jegens het individu.

Slap ook dat de SP niet tegen dit domme voorstel wil stemmen en dat de tegenstand beperkt blijft tot de vrijzinnige partijen: D’66, GroenLinks en PvdA. Op dit soort momenten heb ik spijt van mijn stem op deze linkse gemeenschapspartij. Een partij met het anti-neoliberalisme van de SP en de vrijzinnigheid van D’66 en GroenLinks, dat is wat in Nederland ontbreekt. Misschien een opening voor de stuntelende PvdA?

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s